طلاق در دوران عقد

طلاق در دوران عقد مبحثی است که در این مقاله قصد بررسی آن را داریم.

مقصود از دوران عقد هنگامی است که بین زن و شوهر عقد نکاح برقرار شده، اما بین آن ها نزدیکی انجام نشده  است یا این که آن ها زندگی مشترکشان را هنوز شروع نکرده اند. ما در مقاله ی زیر به بررسی شرایط طلاق در دوران عقد می پردازیم.

آیا زن می تواند در دوران عقد طلاق بگیرد؟

چنانچه زن بخواهد در زمان عقد طلاق بگیرد، دو راه دارد.

• یا بایستی یکی از شروط مندرج در عقدنامه را اثبات کند. البته این در حالتی است که زوجین شروط عقدنامه ی خود را امضاء نموده باشند.
• یا باید عسر و حرج خویش را در دادگاه ثابت نماید.

در غیر این دو صورت، طلاق در دوران عقد برای او بسیار سخت می شود. بدیهی است اثبات کردن عسر و حرج در حالتی که زوجین زندگی مشترکشان را شروع نکرده اند، کاری بسیار دشوار است. بنابر این تنها اثبات یکی از شروط عقدنامه می ماند. با ملاحظه ی شروط عقدنامه، متوجه می شوید که برخی شروط عقدنامه مثل شرط 10 آن برای طلاق گرفتن زن در زمان عقد مصداق نداشته و تنها در سایر شرایط برای زن متصور است.

پس با توجه به دشوار بودن طلاق در این زمان، چنانچه زنی بخواهد در این دوران طلاق بگیرد بهتر است از طریق مطالبه ی نفقه، مهریه و استفاده از حق حبس، شوهر را تحت فشار قرار بدهد تا او را به این امر راضی کند که معمولا زوج با طلاق توافقی به طلاق و متارکه راضی خواهد شد.

به این شکل که یا زن همه ی مهریه اش را در قبال متارکه و طلاق می بخشد یا این که مقداری از مهریه را بخشیده و باقی آن را به صورت توافقی می گیرد.

دادخواست الزام به مهیاسازی مسکن از دیگر راه هایی است که زن می تواند از طریق آن طلاق بگیرد. همانطور که می دانید یکی از وظایف شوهر تهیه ی مسکن برای شروع زندگی مشترک است. در مواقعی که پس از عقد، زوج به دلایلی زن را رها کرده و منزلی برای زندگی مشترک تهیه نکرده است؛ زن می تواند این دادخواست را تهیه نماید و بدین طریق مقدمات درخواست طلاقش را فراهم نماید.

مهریه در زمان عقد

زن می تواند در زمان عقد مهریه اش را از شوهر خویش مطالبه نماید و از این بابت تفاوتی بین زمان عقد و پس از آن وجود ندارد. اما اگر زن بخواهد همزمان با مهریه، طلاق هم بگیرد، کاملا به دلایل طلاق بستگی دارد.

طبق ماده 1092 از قانون، چنانچه شوهر بخواهد در دوران عقد پیش از نزدیکی، زنش را طلاق بدهد، زن مستحق نیمی از مهریه می شود. ولی اگر مرد بیشتر از نصف مهریه را قبلا به زن داده باشد، می تواند مازاد نصف مهریه را عینا استرداد نماید.

البته ذکر این نکته ضروری است که در دوران عقد زمانی مهریه نصف می شود که مرد بخواهد زنش را پیش از نزدیکی طلاق بدهد. بنابراین اگر بدون اینکه زوج بخواهد زنش را طلاق بدهد، زن بخواهد مهریه اش را بگیرد، زن مستحق تمام مهریه است.

این که در دادگاه ها گفته شده طلاق در دوران عقد و پیش از نزدیکی، ملاک دوشیزه بودن زن است که این موضوع با معرفی شدن زوجه به پزشکی قانونی و انجام آزمایش مشخص می شود.

باکره بودن زن، علاوه بر این که در مقدار مهریه موثر است و نیز عده را از میان می برد، یک نتیجه ی دیگر هم دارد. آن نتیجه این است که پس از ثبت طلاق، هر کدام از زوجین می توانند به دفاتر پیشخوان مراجعه کنند و نام همسر سابق را از شناسنامه پاک نمایند.